|
Zondag 21 augustus
Zo, de vakantie zit er weer op. Sterker nog, de eerste werkweek ook, aar dat is een ander verhaal.
Shanti en Italië... De ‘bella’s, belissimo’s en bellezza’s’ waren niet van de lucht. Een klein oud dametje was helemaal verrukt van Shanti; gorgeous, beautiful, so sweet, ...... Toch wel leuk !
Een kort over de vakantie dan. Shanti heeft totaal geen moeite met het meerijden in de auto. In de kofferbak dan. Nu moest ze (uiteraard) op de achterbank; dat is een ander verhaal. Stukken onrustiger; liggen/staan/zitten/staan/zitten/staan/liggen/.... Dus, na een ruime 1.100 kilometer was Shanti twee dagen van slag af. We hebben wat vaker met haar gelopen dan gewoon, maar wel korte stukjes, Ook was ze de eerste twee nachten nogal ‘blafferig’; je hebt immers andere geluiden op een camping dan thuis en ja, een goede waakhond reageert op elk vreemd geluid... Maar goed, na twee dagen had een ieder zijn/haar draai gevonden en konden we van de vakantie genieten. Voor Shanti betekende dat Italiaanse vriendjes maken, wandelpaden tussen de rotsen door, lekker racen over de almen en... Het Gardameer !
Lekker de bal apporteren in het water. Zo nu en dan lekker kuchen als er weer eens een slok water het ‘vekeerde keelgat’ in schoot. En echt elke keer als Shanti het water uit kwam lekker uitschudden. En twee tellen later lag ze weer in het water, heerlijk! En ja, de baas lag ook in dat (koude) water ! Alleen als ze dan weer opdroogd was haar vacht weer dat kammen en uitborstelen. Heel fijn zo’n fleece vacht... pfffff ...
Eén nadeel; we kwamen er achter dat Shanti nog steeds) niet echt kan zwemmen. Als de bodem onder haar poten verdween raakte ze in paniek en al spartelend probeerde ze dan haar hoofd boven water te houden. Natuurlijk hebben we het samen geprobeerd; Shanti stevig in mijn armen genomen gingen we steeds dieper het water in. Tot Shanti in paniek raakte. Heftig spartelend en met haar poten trappend. Dussss, ik had de nodige striemen op mijn buik door langstrappende nagels... Heel fijn.
Maar goed, op een gegeven moment moesten we dan toch weer op huis aan; 13 uur in de auto... Thuis weer twee dagen ‘van de leg’, maar het is uiteraard allemaal weer goed gekomen.
|
