|
Vrijdag 2 april
Al bijna twee weken slaapt Shanti “los” in huis, op begane grond dan wel te verstaan. Tot nu toe zonder één enkele grom, blaf, piep, of wat dan ook. Ik denk dat de madam het wel lekker vind. Als ik ‘s morgens beneden kom ligt ze, princes-heerlijk languit op de bank, me aan te gapen met een blik van: “je maakt me wakker sukkel”!
Puberen; ja wat kan ik daar nou over schrijven. Shanti pubert. Da’s wel duidelijk. Luisteren? Wat is dat? “Zit”; hè? “Wachten”; waarop dan?
“Blijf”; waarom zou ik? Aaaarrrggggggg! And it ain’t over yet !
“Nog langer niet, nog langer niet”........
Wolhaartjes; dáár had ik nou nog nooit van gehoord. Tot voor kort. Nu weet ik er teveel van en Shanti hééft er teveel van.... Wisselen van
(puppy-)vacht en wolhaartjes zijn geen goede combinatie. Afgelopen weekeinde was Shanti één grote klittenbaal. Zo op het oog zag je er niets van: “O, wat een mooie hond heeft u”. Yeah right, kijk eens onder die lange haren; één klit!
De trimster is afgelopen maandag bijna 3 uur (!!) continue bezig geweest om Shanti weer toonbaar te maken (zonder haar kaal te hoeven scheren...). Nu moet ik toegeven dat Shanti het zonder noemenswaardige incidenten heeft laten gebeuren. Ja, bij de trimster wel. Als ik met haar aan de gang ga is het na een paar minuten over met de pret; gegrom, gegrauw en gehap is dan mijn deel. Maar goed; wanneer ik zoals, gisteren en eergisteren, toch weer ergens een klit voel grijp ik direct weer naar de kam: “die klit moet er uit”.
Ik ben dan toch allergisch voor onze hond: een klittenallergie!
Ik reageer er enorm op ;-)
Fijne Paasadagen !!
|
