Home

Wie zijn wij

Magda

Wendy

Patrick

Shanti Wlochata Pasha




Zondag 15 november

“Ik wil naar mijn maaaaamaaaaa”; roept Shanti ogenschijnlijk wanneer zij ons weer quasi zielig, met van die grote honden ogen en ‘sprekende’ oogleden, aankijkt. Wij gauw een foto van mama Ruthlands Golden Glamour op de laptop gezet; “Kijk Shanti, dat is je mama”...
Kijkt Shanti ons aan met een blik van: “ja, het busje komt zo”...

Maar voor de rest gaat alles prima, met de hond dan wel te verstaan. Terwijl de baasjes al een tijdje een communicatie storing te hebben
gaat het met Shanti steeds beter. Het puberen is volgens ons al een stuk minder. Ze luistert en reageert steeds beter en hapt stukken minder in de handen. Ook het wisselen van tanden en kiezen is al aardig over. Nu nog het eten... Na in totaal 7 of 8 verschillende merken te hebben uitgeprobeerd is er niet ééntje die ervoor zorgt dat Shanti echt “aanvalt”. Nu zijn we met een laatste restant Natural Health bezig dat gaan we terug naar de Eukaneuba. Hiervan hebben we immers nog een zak van maar liefst 18 kilo staan; dat moet toch een keertje op...We kunnen die zak natuurlijk ook op Marktplaats zetten... Hmmm, we kunnen Shanti ook op Marktplaats zetten... Met die zak Eukaneuba; “TEGEN ELK AANNEMELIJK BOT”... GRAPJE !

Nu hebben wij inmiddels wel gemerkt dat een hond in huis zo nu en dan best lastig kan zijn. Vooral als baas 1 een paar dagen achter elkaar onderweg is en baas 2, 3 volle dagen in diezelfde week moet werken...
Dat is soms wel even puzzelen. Enne, pa, ma, nog hartstikke bedankt !

Afgelopen week heeft Shanti weer met haar vriendin Joëlle gespeeld; een zwarte labrador retriever van 14 maanden. De honden hebben samen héérlijk gespeeld in de enorme tuin aldaar. Geen dominantie of deemoed, gewoon als elkaars gelijke. Fantastisch om te zien. Na uur of drie was het tijd om de beide partijen uit elkaar te halen en tot rust te manen. Het was alleen niet zo goed duidelijk welke van de twee nu Shanti was. Ik herkende haar aan de blonde staart.... Voor de rest was ze even zwart als de labrador! Bij thuiskomst hebben ons varkentje gelijk weer in bad gezet en gewassen; na 20 minuten was ze weer spik en span. Daarna ging ze, moe maar voldaan, lekker slapen. Het was een fijne dag. Welterusten !